Aan die mannen…

De leukste geschenken en de mooiste complimenten worden zomaar gegeven.

Zomaar even dit: veel mannen in onze maatschappij zijn fantastisch. Ze krijgen het vaak hard te verduren en ontvangen zelden of nooit positieve aandacht. Bij deze, een kort tekstje.

Ben ik dan geen feministe? Wel, juist daarom. Omdat ik weet dat het een verschil maakt indien de idee van gelijkheid tussen man en vrouw de harten en geesten overwint. Omdat ik merk dat een opvoeding waarbij gelijkheid centraal staat wel degelijk een gunstig effect heeft. Omdat ik zie dat veel mannen wel hun best doen om attent, vriendelijk, respectvol en open te zijn. Omdat een heel aantal mannen bereid zijn open in gesprek te gaan en hun gedrag willen bijsturen, als blijkt dat ze over de schreef gaan.

Heb ik dan nooit onaangename, zelfs akelige ervaringen? Natuurlijk wel. Geen enkele vrouw blijft hiervan gespaard. Maar laat het me nu net overkomen bij mannen die niet geloven in gelijkheid, die juist geen opvoeding in gelijkheid hebben gekend. Die het zelfs als een natuurlijk of goddelijk voorrecht beschouwen gelijkheid naast zich neer te leggen… om dan verongelijkt rond te lopen en problemen voor anderen te veroorzaken.

Wil ik geweld tegen vrouwen dan minimaliseren? Integendeel. Dagelijks huiver ik van gruwelijke verhalen in de media, en ik weet dat de meeste gevallen onderbelicht blijven. Maar ik schrijf dit stukje juist om het onderscheid scherp te stellen.

Dus even aan die mannen – ze zullen zichzelf wel herkennen – de kleine attentie sturen die hen toekomt: you’re just great!