Tja, wat doet iemand die met dit weer thuis blijft? Dat is mijn lot, nu, en ik vermoed dat ik niet alleen ben.

Eind juni overleed Nora Ephron. Die naam zegt waarschijnlijk niet veel, maar ze schreef een aantal geweldige romantische komedies. En ze heeft mijn regenachtige dagen een beetje opgeklaard.  Niet alleen omwille van haar werk, maar ook omwille van haar persoonlijkheid. Ze schreef, maakte films, blogte en gaf grappige interviews.

Nora Ephron is inspirerend, omdat ze van de meest ongelukkige en dramatische momenten in haar leven een komedie wist te maken. Niet meteen, maar na een tijdje. Zo schreef ze ‘Heartburn’ (1986), met Meryl Streep en Jack Nicholson. Daarin vertelt ze het verhaal van haar echtgenoot die haar bedroog toen ze hoogzwanger was van hun tweede kind (in 1979). Die echtgenoot was Carl Bernstein, een journalist die samen met Bob Woodward onderzoek voerde naar de Amerikaanse president Richard Nixon. Hun werk bracht – uiteindelijk – Nixon ten val in 1974.

Je beleeft een drama, zoekt het verhaal, schrijft de komedie en je doet mensen lachen.

Dan heb je niet alleen talent om te schrijven. Dan heb je ook talent om te leven.

Ephron schreef ook ‘You’ve got mail’, een komedie met Meg Ryan en Tom Hanks.

The Shop around the Corner

Op het eerste gezicht een mega-Hollywood-productie. Maar zo intelligent en subtiel in elkaar gezet. Het is gebaseerd op een oude film ‘The shop around the corner’ (1940), van Ernst Lubitsch. Lubitsch emigreerde uit Europa om het dreigende nazi-regime te ontvluchten. Zoals zovele joodse kunstenaars in die jaren (Billy Wilder ea) en tot grote aanwinst voor de Amerikaanse filmindustrie.

Het thema klinkt klassiek romantisch: twee collega’s kunnen elkaar op het werk niet uitstaan, maar beseffen niet dat ze naar elkaar schrijven via anonieme brieven…  Ephron heeft een mooie update gemaakt, aangepast aan het internettijdperk en prachtig gefilmd in New York.

Een derde film is ‘Julie/Julia’ over twee vrouwen die door lekker te koken hun leven veranderen. De ene is Julia Child, Amerikaanse in Parijs. Haar kookboek met Franse gerechten leerde Amerika koken in de jaren ’50. De andere vrouw heet Julie Powell. Ze had een gewoon baantje bij de overheid, en blogt in 2002 over koken uit Julia Childs kookboek. Het maakte haar (even) beroemd. Maar de film gaat over zoveel méér: over relaties, liefde, volharding, schrijven, en een boek uitgeven… Een complex en fantastisch script.

Zo vul ik dus mijn namiddagen… Misschien een idee?