Een prachtig gedicht van Gerrit Achterberg, uit de bundel ‘Sphinx’

Spinoza

Diep in de deken van de tijd

ligt gij gebed, niets onderscheidt

u van de grond, die u omvat,

alsof gij nimmer lichaam had.

Volgens de wet van Lavoisier

doet gij op deze wijze mee

aan de bestendiging der stof,

die gij met denken overtrof

Maar beide attributen Gods

doordringen nog elkander: trots

gaat gij door mijn geheugen heen

en nergens zijt gij hier van steen.

(met dank aan Freddy Lioen).

Geen gedichtje, maar wel humor in verband met Spinoza staat ook de site, met de grap van Woody Allen.