Te gast bij ‘De Afspraak op Vrijdag’, 10 nov. 2017
Vrijdag 10 november was ik te gast bij ‘De Afspraak op Vrijdag’ met Ivan De Vadder.
De andere gasten waren Bart De Wever (N-VA) en Bert Bultinck (hoofdredacteur Knack). Op de site van de VRT is de uitzending te herbekijken tot 10 december.
De thema’s waren Bart De Pauw en de VRT, de Paradise Papers en de Catalaanse kwestie.
Er is een podcast van de uitzending te beluisteren: https://soundcloud.com/deafspraakopvrijdag/vrijdag-10-november-bart-de-wever-bert-bultinck-en-tinneke-beeckman
Tinneke Beeckman 
Ik heb het gesprek life kunnen volgen en maakte me de bedenking dat BdW wel erg verveeld zat met de referenties aan een kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen in Brugge. Ik denk dat het probleem van ongewenst gedrag op de werkvloer en in bepaalde settings, sociale geplogenheden, vaak te maken heeft met het feit dat de verhoudingen tussen mensen vandaag niet langer geregeld worden door conventies – waarbij de machtige die gemakkelijker kon en kan overschrijden -, etiquette en “normbesef”.
Iedereen maakt het wel eens mee, fliterig gedrag van beiderlei kunne, ook wel eens ergernis over patserig gedrag en voor het overige nu eens een boeiende babbel en dan weer conventioneel geneuzel. De enige vraag die ik mij stel is wanneer de VRT plots haar gedoogpolitiek, zeker in de meer creatieve onderdelen, heeft aangescherpt. Of zal dat nu gebeuren, nu gebleken is, wat we mochten vernemen. En dat is dan zeer onduidelijk, al begrijp ik dat die dames die klachten indienden inderdaad niet voor het volle voetlicht moeten treden. Ook een strafzaak zou hen wel eens slecht kunnen uitkomen. Maar wat dan met het recht op verdediging?
Ik denk dat de discussie over de Paradise Papers in meer dan een opzicht hetzelfde patroon laat zien, want het gaat niet om strafbare praktijken, wel om een benadering van het burgerschap die echter in het gesprek te weinig aangeroerd werd. Nu zou men moeten dat het historisch moeilijk is grote kapitalen afdoende te laten bijdragen. De vragen over solidariteit worden afgeketst met het argument dat het geld verspild wordt. Ook wil men graag weten waar het geld heen gaat.
Al met al vond ik de aflevering van het programma de discussie verder niet veel bijbracht, omdat we niet per se de vragen stelden, ook wij als kijkers, wat er nu wel aan de hand is: ethiek en recht, juist en goed, het zijn vragen die we best niet over het hoofd zien.
Inzake Catalonië merk ik dat iedereen de positie van Madrid, de centrale regering dus, vanzelf wegzet als fout en onterecht. De arrestatie van politici kan erop lijken dat men hen politiek wil muilkorven, maar men zou toch eens goed moeten nagaan of in Catalonië zelf de democratische geplogenheden altijd met de nodige zorg hun beslag krijgen. Zelfbeschikking nastreven is volkomen legitiem, maar roepen dat men onderdrukt wordt, zoals Puigdemont en co deden, heeft toch wel iets potsierlijks, als men middelen uit de centrale schatkist gebruikt om publiciteit te maken tegen Madrid. Verwijten over Franquisme lijken me ook ongepast, want zo een reductio kan men niet staven. Het grootste probleem is dat men, partij kiezend voor de Catalaanse independentisten, de rest van Spanje op een hoopje gooit, met uitzondering van Baskenland natuurlijk. Maar de rest krijgt in de ogen van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging het aanzien van een uitloper van Afrika, Andalusië, of een land van luierikken en erger, Madrid, Asturië. etc.
Het grootste probleem is dit: wie de strijd aangaat en geen tegenstand verwacht, krijgt het algauw spaans beroerd, want men kan alleen die tegenstander dehumaniseren en dat lijkt me ook niet tot een oplossing te leiden.