Bij ‘De Afspraak’ op 6 maart, en over de Belgische voetbalbond…
Dinsdag 6 maart sprak ik in ‘De Afspraak’ op Canvas over seksuele intimidatie, waar ik een column over schreef op 8 maart. Andere gasten waren Open-Vld-minister Alexander De Croo, Liesbeth Stevens (prof. seksueel strafrecht) en Peter Van den Eede (acteur).
De zaak Damso kwam er ook aan bod: een rapper, die wansmakelijke, misogyne teksten schreef, werd aangeworven door de Belgische voetbalbond om het lied voor het WK te schrijven.
Onder druk van de Vrouwenraad, van sponsors – zoals Dominique Leroy van proximus – en van politici zoals Zuhal Demir en Alexander De Croo, heeft de voetbalbond dan de samenwerking stopgezet. Gelukkig maar.
Mia Doornaert bracht in een column in De Standaard op 1 maart de bal aan het rollen: ‘Voor de Voetbalbond zijn vrouwen blijkbaar geen mensen’.
Tinneke Beeckman 
De Rode Duivels werden enkele jaren geleden in de politiek correcte pers opgevoerd als nationaal bindmiddel voor neobelgicistisch patriottisme. Naar verluidt is Damso populair bij de spelers, de franstaligen waarschijnlijk. Wat is het bindmiddel tussen deze supermiljonairs en de uit de goot opgewerkte rapper? De adoratie voor het geld en de macht die het geeft over onder andere de vrouwen ? En wat is het verbindende element naar het grote publiek toe, ik denk onder andere aan de nederlandstaligen, tenzij Damso van plan was in het Nederlands te rappen voor Kevin De Bruyne ? Het zou goed zijn dat de neobelgicistische journalisten nu wat toelichting geven naar de supporters toe.