In “De Afspraak op Vrijdag”, op 30 september 2022
Met Ivan De Vadder, journalist Bart Brinckman en twee CD&V ministers Benjamin Dalle en Jo Brouns.
Over de Septemberverklaring, de kinderbijslag, de crisis, de discussies in de regering en de particratie…
De aflevering is beschikbaar op VRT MAX.
Tinneke Beeckman 
Uw vraag om welke crisis het gaat waarin we terecht zijn gekomen, was meer dan terecht. Dat men wel kan onderscheiden dat de Pandemie voor bevoorradingsproblemen, ook in digitale apparaten heeft gezorgd, lijkt men nu te vergeten, net als de energietransitie mee voor een economische omschakeling kon zorgen, ten koste van OPEC + die plots de prijs begon op te drijven. Ook de arbeidsmarkt zorgt voor fricties die we niet goed lijken te begrijpen. Toch vormt dat vooralsnog geen gespreksthema. Ook de deelnemers aan het gesprek, incl. Ivan Devadder leek het niet helemaal te zien, hoe pertinent uw vraag is, zelfs als u die tweemaal heeft gesteld.
Om de crisis goed aan te pakken zal men overigens ook moeten zien waar men wel vat op heeft en waar men speelbal is, ook als overheid. Men heeft mij wel eens verweten het vermogen tot handelen vanwege de overheden al te beperkt te zien, maar de economische aspecten van de crises die we beleven, inclusief de oorlog in Oekraïne, zijn in de ervaring van mensen wellicht niet het zwaarst wegend, omdat we vooral zien dat onze aannames over wat mogelijk is, wat we wensen ook mogelijk moet zijn. Het is me een raadsel waarom men niet aangeeft dat de overheid niet al die noden kan invallen. De crisis van het moment, de kinderbijslag en Kinderopvang laten zien hoe men niet zomaar kan eisen dat de politiek alle verwachtingen inlost, als de middelen beperkt zijn.
Tot slot meen ik te begrijpen dat u ook een crisis van de politiek ziet, niet omdat er populistische partijen zijn, maar omdat het politieke centrum geen weg meer weet met de veranderingen in de samenleving en zelf ook van de weeromstuit populistisch uit de hoek komt, zoals CD&V afgelopen weken. Maar men kan die partij niet verwijten dat ze probeert te overleven, wel dat ze geen boodschap meer weet te formuleren, die berust op redelijkheid omtrent het handelen van de overheid.