“Strandlectuur voor gevorderden”, Knack 10 juli 2019

“We leven in politiek complexe en verwarrende tijden. Daarom vroeg Knack aan 30 bevoorrechte waarnemers suggesties voor boeken die licht in de duisternis kunnen brengen.”  Door Simon Demeulemeester en Ewald Pironet.

Andere stemmen zijn Philippe Van Parijs (die juist zoals ik Luuk Van Middelaars boek aanraadt), Linda De Win, Bruno De Wever, Hendrik Vos, Hendrik Vuye, Guy Tegenbos, Pierre Wunsch, Frans Crols, Béatrice Delvaux, Rolf Falter, Siegfried Bracke, Geert Bourgeois, Annemie Neyts, Bart Maddens, Abderrahim Lahlali, Marcia De Wachter, Noël Slangen, Ivan De Vadder, Bart Van Loo, Caroline Pauwels en Fernand Keuleneer.

Mijn lijstje – op de vraag welk boek relevant is om België/Vlaanderen te begrijpen:

Luuk Van Middelaar, ‘Het Nieuwe Europa’. Deze auteur auteur is een commentator van Europa, die het van binnenuit kent. Het is toegepaste politieke filosofie. Van Middelaar herstelt de essentie van het politieke in het Europese project: het conflict, het verschil, de tegenspraak.  Dat is wat er nodig is, vandaag de dag: tegenspraak als deel van het systeem.

Verdere suggesties: Kemal Rijken – ‘Eigen volk. Hoe het rechtsnationalisme Europa veroverde’ (2019). En Hendrik Vuye en Veerle Wouters – ‘De maat van de monarchie’ (2016).

“‘Tiptop’, welk boek zou u aanraden?” In De Morgen, 23 maart 2019

Voor de boekenbijlage in De Morgen, vroeg Marnix Verplancke me naar een boek dat ik aan collega’s of vrienden zou aanraden.

Ik koos de roman ‘A gentleman in Moscow’ van Amor Towles (vertaald als ‘Een Graaf in Moskou’). Ik kon het niet neerleggen, het heeft me doen huilen, lachen en een diepe dankbaarheid gegeven voor de schoonheid in de wereld. Voor de krant omschreef ik het kort zo:

‘Graaf Alexander Rostov is veroordeeld tot levenslang huisarrest in het Moskouse Hotel Metropole, in 1923, maar verbitterd reageert hij niet op zijn tegenslag. Een tragisch, grappig, ontroerend verhaal over morele finesse, stijl en elegantie, en een inspirerend tegengif voor een wereld vol verongelijkte schreeuwers’.

Lize Spit koos in dezelfde rubriek voor ‘De Goede zoon’ van Rob van Essen. En Bart Van Loo selecteerde ‘München 1938’, van Robert Harris.

 

 

‘De Toogfilosoof’ – Spinoza, DM 26 maart 2016

Unknown-1De Morgen publiceert een reeks over filosofen, ‘De Toogfilosoof‘, over ‘denkers voor dagelijks gebruik’. Aan mij vroegen ze een stuk te schrijven over Spinoza, de filosoof waar ik een boek aan wijdde, Door Spinoza’s Lens.  In juni verschijnt bij Polis een vijfde druk.

 

fit_300x999_64936768Andere schrijvers over filosofen in deze reeks zijn Rik Torfs over Descartes, Freddy Mortier over Hegel, Yves Petry over Nietzsche, Gwendolyn Rutten over Locke,  Joël De Ceulaer over Plato, en vele anderen.

Dit is de tekst: ‘Blij leven onder Spinoza‘:

“De zeventiende-eeuwse denker Spinoza (1632-1677) lijkt meer voor ons te schrijven dan voor zijn tijdgenoten: zijn ideeën over naturalisme, ethiek en democratie zijn heel modern. Sinds ik Spinoza begon te lezen, lijkt het alsof ik de wereld toch anders bekijk. Wat is dan zijn charme? Hij vindt de rede ontwikkelen enorm belangrijk, maar beseft tegelijkertijd hoe emotioneel mensen zijn. Hij is een realist, die de wereld wil beschrijven zoals die is, maar altijd het beste uit de mens wil halen. Zijn filosofie is een fantastisch antidotum voor wanhoop, angst en onmacht. Continue Reading ›