In ‘De Afspraak’ op donderdag 27 mei 2021

Op donderdag 27 mei 2021 was ik te gast in De Afspraak op Canvas, met viroloog Erika Vlieghe en Vincent Van Quickenborne.

De onderwerpen waren de gunstige coronacijfers, de zoektocht naar Jürgen Conings en de rol van wetenschappers in tijden van crisis. Waarom zijn mensen boos op wetenschappers?

In ‘De Afspraak’ op Canvas, 18 nov. 2020

Op 18 november zat ik bij Phara de Aguirre in de studio van ‘De Afspraak‘ op Canvas, om over mijn boek ‘Machiavelli’s Lef‘ te praten.

Andere gasten waren Carl Devos over de politieke actualiteit en Jurgen De Landsheer, Korpschef Politiezone Brussel Zuid, over het geweld tegen de politie in Brussel.

In “De Afspraak” op Canvas, 15 juni 2020

Maandag 15 juni 2020 was ik te gast bij Phara de Aguirre in ‘De Afspraak’ op Canvas. 

De andere gasten waren Frank Van Massenhoven, oud-topambtenaar en Urbanus.

We hadden het over Sihame El Kaouakibi en haar koers als parlementslid, humor en satire, identiteitspolitiek en polarisering. En ten slotte ook over Corona, en telewerken.

In ‘De Afspraak op Vrijdag’, 31 januari 2020

Vrijdag 31 januari was ik te gast bij ‘De Afspraak op Vrijdag‘ met Ivan De Vadder.

Over de regeringsformatie, het euthanasieproces rond Tine Nys en de toekomst van Europa (ook na de Brexit op 1 februari 2020).

Aan het begin van de uitzending, verliet koninklijke opdrachthouder Koen Geens juist het koninklijk paleis.

Andere gasten waren Karel Verhoeven (hoofdredacteur De Standaard) en Gerolf Annemans (Vlaams Belang, europarlementslid).

Over de toekomst van Europa, en de conferentie die daarbij hoort, schreef ik een column voor De Standaard, de dag voordien ,’een Europese uitlaatklep voor ontevreden burgers‘.

 

 

In de Afspraak, vijf jaar na de aanslag op ‘Charlie Hebdo’, 7 januari 2020

Op dinsdag 7 januari was ik te gast in De Afspraak op Canvas bij Bart Schols. Samen met Kamagurka, Nilufar Ashtari (over Iran) en Otto-Jan Ham (over zijn nieuwe programma).

We hadden het over de aanslag op Charlie Hebdo, vijf jaar geleden: journalisten, cartoonisten werden vermoord door twee radicale moslims.

Heeft dat de vrijheid van mening veranderd?

Dit thema bespreek ik al uitvoerig in mijn boek ‘Macht en Onmacht. Een verkenning van de hedendaagse aanslag op de Verlichting’ (2015). Het boek begint met de aanslag op Charlie Hebdo.

 

 

In “De Afspraak” op 27 mei 2019 over de verkiezingen

Op maandag 27 mei, de dag na de verkiezingen, zat ik in de studio van Bart Schols, voor “De Afspraak” op Canvas.

Andere gasten waren Sammy Mahdi (jongerenvoorzitter CD&V), Prof. Hendrik Vuye (Vuye & Wouters), en Johan Vande Lanotte (Minister van Staat, Sp-a).

Thema’s waren het succes van Vlaams Belang, het cordon sanitaire, en de toekomst van het land.

Het werd een pittig debat!

Over de twee democratieën in België sprak ik in een interview voor De Tijd, samen met wijlen Etienne Vermeersch in 2013. Dat de traditionele partijen niet meer overeenkomen met de fundamentele breuklijnen in de samenleving, was het onderwerp van een DS-column in datzelfde jaar.

“De mens als ijkpunt”, over Etienne Vermeersch in ‘De Mens.Nu Magazine’

“Begin februari 2019 gaf ik een seminarie over Machiavelli’s politieke denken, in de Oude Abdij van Drongen. Jaren geleden werden hier jonge novicen opgeleid voordat ze intraden in de orde van de jezuïeten.

Het voelde vreemd, zo kort na het overlijden van Etienne Vermeersch (2 mei 1934 – 18 januari 2019), om in dit kloosterpand te doceren, zeker als vrouw, en al helemaal over zo’n ‘duivelse’ denker als Niccolò Machiavelli. Hoe is Vlaanderen op een halve eeuw tijd veranderd! Tussen de lezingen door stapte ik door de hoge gangen naar de sobere eetzaal. Ik sliep in een kleine, verwarmde kamer – met eigen badkamer; een comfort dat de jonge novice Etienne tussen 1953 en 1958 ongetwijfeld niet had. Buiten was het winters weer; guur, nat, donker. De grote tuin lag er stil en duister bij. Ik stapte op de uitgesleten stenen trappen, die de gelovigen zovele malen hadden beklommen om, twee aan twee, de neogothische kapel te betreden.

Voor mij illustreert Etienne Vermeersch de kracht van emancipatie. Hij heeft de brede emancipatorische golf in het Vlaanderen van de jaren zestig, zeventig en tachtig mee mogelijk gemaakt. Vermeersch werd katholiek opgevoed, maar verloor zijn geloof en werd een verdediger van het Verlichtingsdenken. Hij toont wat mogelijk is wanneer iemand zijn spreekrecht opeist. Maar zo’n spreken is niet gratuit; het vereist verantwoordelijkheid en autoriteit. Het vraagt onderzoek naar de eigen motieven en doelstellingen. Vermeersch wilde vrijheid voor zichzelf en hij eiste vrijheid voor iedereen; hij wilde niet lijden en hij stelde zich tot doel het nodeloos lijden van mensen te voorkomen. Hiertoe werkte hij mee aan de euthanasiewetgeving.

Wie met kennis van zaken en vanuit correcte motieven handelt, verwerft autoriteit. Die autoriteit verschilt van het paternalistische spreekrecht, waarbij bepaalde personen zich méér inspraak toekennen vanuit een vermeende superioriteit. Autoriteit verheft de gesprekspartner, paternalisme kleineert. De paternalistische superioriteit is immuun voor kritiek, spelt anderen de les, zonder dat men zich hoeft te verantwoorden. Paternalisme teert op emoties, niet op het gebruik van de rede. Het verhindert het vrije denken, en opent de deur voor machtsmisbruik. Autoriteit wordt verworven, is niet absoluut, terwijl paternalistische machtsstructuren bepalen wie praat, en wie moet luisteren.

Soms worden autoriteit en paternalisme verward; alsof de strijd tegen paternalisme impliceert dat elke vorm van autoriteit moet worden afgeschaft. Vermeersch’ leven illustreert het tegendeel: wanneer debatten plaatsvinden zonder onderzoek naar feiten en zonder eerlijke argumenten, kan iedereen om het even wat zeggen. Dan kunnen debaters hun gelijk halen door tegenstanders persoonlijk aan te vallen, of door intellectueel oneerlijk te zijn. Vermeersch heeft dat altijd verafschuwd. Vermeersch tilde het debat en zijn tegenstander op een hoger niveau. Hij zette zich in tot de meerdere glorie van alles wat bestond, met de levenskwaliteit van de mens als ijkpunt.”

Deze tekst verscheen in ‘De Mens.Nu Magazine’, van 15 april 2019, jaargang 8 nummer 2. Over Etienne Vermeersch schreef ik nog enkele teksten, en sprak ik in het Canvas-programma ‘De Afspraak’ op 24 januari 2019.