“De Europese president Van Rompuy en de Turkse president Erdogan stonden in het nieuws de afgelopen week. Wie hun uitspraken vergelijkt, merkt hoe groot de kloof is tussen de politieke projecten van Europa en die van Turkije.

Het kerkhof ligt vol met onvervangbare mensen, zei De Gaulle in een vlaag van bescheidenheid. Ook Van Rompuy laat optekenen dat elke politicus inwisselbaar is: het zijn niet personen die de geschiedenis maken. Het is gevaarlijk om in je eigen legende te geloven. Dat hij ‘het ergste’ heeft kunnen voorkomen vindt Van Rompuy zijn grootste verdienste. Hij benadrukt luciditeit en relativering van macht en aanzien. In het Europese project overheerst realisme. Van Rompuy maakte geen enkele verwijzing naar een mythisch, groots verleden en heeft een realistische visie op de toekomst. Het doel van Europese leiders vandaag is “om de boel bij elkaar te houden”.

Bij Erdogan daarentegen is er geen gebrek aan ambitie. De Turkse president liet onlangs een paleis bouwen dat vijftig maal zo groot is als het Amerikaanse Witte Huis. Hij noemt de derde brug over de Bosphorus de Yavuz Sultan Selim Brug. Selim I was een Soennitische sultan die het Ottomaanse rijk uitbreidde tot Syrië, Saoedi Arabië en Egypte, en die de Ottomanen tot de leiders van de moslimwereld maakte. Continue Reading ›