Na de verschrikkelijke aanslagen in Zaventem en Brussel op 22 maart, vroeg De Tijd me hoe een samenleving best omgaat met het gevoel dat een vijand aanwezig is, vroeg de krant De Tijd.

“Terroristen willen angst en verwarring zaaien, gevoelens van onmacht verspreiden, en haat tussen mensen aanwakkeren. Zo’n aanslag heeft een enorme impact, omdat gevoelens aanstekelijk werken: angst en verontwaardiging verspreiden zich makkelijk, en haat roept haat op. Dan geldt de aanmaning om het hoofd koel te houden, en je leven ongestoord verder te zetten. Juist omdat angst verlammend werkt, en maakt dat je je afsluit voor de wereld. Tegen de opzet van terroristen in, mag de samenleving juist niet in moslims versus niet-moslims worden opgedeeld.

Solidariteit met de moedige mensen die op het terrein hun werk doen, is erg belangrijk. Met de hulpverleners, de politie- en ordediensten tijdens en vlak na zo’n aanslag, maar ook met hen die in het duister en vaak anoniem zich inzetten.

Nadia Remadna

Ik denk bijvoorbeeld aan Nadia Remadna, een Frans-Algerijnse sociale werkster die in een banlieue in Seine-Saint-Denis woont. Ze schreef het boek ‘Comment j’ai sauvé mes enfants’, over haar harde strijd om haar zonen – en andere jongeren – uit de klauwen van radicale haatpredikers te houden. Ze richtte daartoe ‘La Brigade des Mères’ op, een collectief van moeders tegen geweld. Vroeger, zegt ze, vreesden we dat onze kinderen in de criminaliteit zouden belanden. Vandaag vrezen we dat ze terrorist worden. Remadna heeft haar kinderen met moeite gered van de radicalisering. Ze wil met haar organisatie concrete noodsituaties oplossen: uitgesloten jongeren, mishandelde vrouwen, concreet helpen.

Remadna voert een strijd tegen antisemitisme, racisme, radicalisering, maar ook tegen clientelisme. Ze getuigt over een toenemend racisme tussen minderheidsgroepen, waarbij leden van verschillende gemeenschappen als bendes tegenover elkaar staan. De belangrijkste taak omschrijft ze als ‘apaisement’: vrede brengen, opkomen tegen de haat. Maar die opdracht is niet makkelijk. Remadna vindt dat de slachtoffercultuur de haat juist doet toenemen, want ze zet groepen mensen tegen elkaar op. Ongetwijfeld voeren heel wat vrouwen en mannen een gelijkaardige strijd. Al wie zich welwillend inzet om de tegenstellingen in de samenleving te verkleinen, verdient openlijke steun. Continue Reading ›