‘Brainwash-festival’ in Amsterdam op zaterdag 24 oktober

images-1In oktober vindt het ‘Brainwash’-festival plaats in Amsterdam – een hele namiddag kunnen bezoekers lezingen bijwonen, tentoonstellingen of speciale evenementen. Meer dan 2000 mensen schreven reeds in – er zijn nog enkele honderden plaatsen. Bezoekers kunnen op meerdere locaties terecht.

“Op Brainwash Festival worden bezoekers aan het denken gezet over de belangrijkste maatschappelijke en persoonlijke vragen van dit moment. Na een uitverkochte eerste editie keren we in oktober terug. Brainwash geeft geen hapklare antwoorden, maar verheldert je vragen, stelt je vooroordelen op de proef en biedt je verrijkende ideeën voor het alledaagse leven.

Brainwash wordt geproduceerd door The School of Life en is een samenwerking met omroep Human.

Opening van het festival

De opening van Brainwash vindt plaats in de grote zaal van De Nationale Opera met drie geweldige sprekers: Michael Sandel, Joris Luyendijk en Tim Fransen. Michael Sandel wordt ook wel de Socrates van deze tijd genoemd. Als geen ander weet hij je gedachtes te ordenen en laat hij je zien waar de vragen, vermoedens en intuïties die je hebt nu echt op gebaseerd zijn. Hij brak internationaal door nadat zijn Harvard colleges over rechtvaardigheid miljoenen keren werden bekeken op youtube. Hij gaat in gesprek met Joris Luyendijk en met het publiek over de grenzen van de markt, het systeem en het faillissement van de moderne tijd. Maar vooral ook over hoe we nu verder moeten. De filosofische cabaretier Tim Fransen geeft een inleiding.

Voor de liefhebbers van filosofie, die ook een persoonlijke vraag hebben, is er een ‘face to face’-event: je kan een filosoof ontmoeten, en maximum twintig minuten lang een persoonlijk gesprek voeren. Heb je zin om iets te schrijven, maar weet je niet hoe het aan te pakken? Heb je een vraag over een filosofie-opleiding? Of wil je een filosofische vraag zelf bespreken? Je kan je inschrijven voor een kort gesprek.

imagesIn de namiddag, vanaf 14.00 uur, doe ik hieraan mee (in een beurtrol, zie het programma), samen met bijna dertig andere filosofen. Continue Reading ›

Johan Van Overtveldt, en de critici van het ‘neo’-liberalisme

Johan Van Overtveldt begint een politieke carrière bij de N-VA. Een goed moment om een thema aan te snijden dat me al langer boeit: “linkse” en “rechtse” visies vandaag. Gewoon een denkoefening, om de bestaande visies open te breken, en eventueel tot een betere definitie van de echte tegenstellingen te komen.

Van Overtveldt staat bekend als econoom en als liberale debater tegenover critici van het neo-liberalisme, zoals psychoanalist Paul Verhaeghe, of Peter Mertens (PVDA). Dit is de bekende ideologische kloof tussen “meer vrije markt” (‘rechts’) en “meer overheid (‘links’)”. Maar vat deze klassieke ideologische tegenstelling een reeks recente fenomenen wel?

Zou het niet kunnen dat beide stemmen in het publieke debat – “neoliberalen” en “anti-neoliberalen” – gedeeltelijk dezelfde bezwaren hebben tegen gelijkaardige symptomen: nieuwe vormen van corporatisme? Continue Reading ›

‘Schuld en boete’ in Amsterdam

Een hele maand over ‘schuld en boete’… Vorig weekend was het ‘Filosofienacht in Amsterdam‘, in de prachtige Beurs van Berlage. Sprekers waren onder meer Michael Sandel – ongelooflijk hoe die man een discussie op gang brengt in een bomvolle zaal, en toch zijn filosofisch punt kan maken. Hans Achterhuis, Joris Luyendijk, Tomas Sedlacek en vele anderen waren er ook.

Ik deed mee aan een gesprek over de bonuscultuur, samen met Kilian Wawoe en René ten Bos. Kilian werkte jarenlang bij de ABN-Amro, schreef een doctoraat over de bonuscultuur en verliet de financiële wereld. René ten Bos doceert over management. Continue Reading ›

Consequent conservatief?

Column De Standaard, 11 februari 2013

imagesWelke Europese ‘rechtse’ partij kan vandaag nog beweren consequent tradities en leven in gemeenschap te steunen? Geen enkele. Intussen beheerst de economische agenda steeds meer het politieke. Die evolutie staat haaks op het ‘klassieke’ conservatieve denken. Maar er is meer. Precies die greep van de economie op het politieke hebben conservatieve partijen sinds de jaren ’80 mee mogelijk gemaakt: Margaret Thatcher in Groot-Brittannië en Ronald Reagan in de Verenigde Staten. Huidige ‘conservatieven’ als David Cameron zetten die koers verder. Conservatieve politici hoeven dus niet te klagen over de teloorgang van gemeenschap en traditie: hun eigen politieke hervormers hebben die evolutie in de hand gewerkt. En wie consequent conservatief is, kan niet anders dan kritische vragen hebben bij het huidige economische bestel. Continue Reading ›