“Apartheid in België ?”, Column DS, 27 april 2015.

Unknown 08.33.05“Soms lees je zo’n absurde bewering dat je meteen de bladzijde wilt omslaan. Bert Anciaux stelt dat we hier dezelfde principes toepassen als tijdens de apartheid in Zuid-Afrika (Knack 22 april). In dat interview zegt hij ook ‘zichzelf niet als het grote licht te beschouwen’. Die eerlijke vaststelling zou kunnen volstaan om zijn gesprek gewoon te vergeten. Maar ook groteske uitspraken hebben consequenties. En die zijn niet onschuldig: de term ‘apartheid’ maakt van de etnisch-culturele minderheden hier slachtoffers van wrede misdaden tegen de menselijkheid. Zulke misdaden worden dan zelfs door de staat georganiseerd. Hoe kun je verwachten dat deze mensen meewerken aan onze samenleving wanneer een politicus zoiets onzinnigs beweert?

Unknown Anciaux omschrijft apartheid foutief als ‘het ontnemen van culturele identiteit’.

Eigenlijk is apartheid een officieel systeem van rassensegregatie op basis van een      pseudowetenschappelijk racisme: ‘ras’ bepaalt het recht op deelname aan politiek, het recht op aankoop van huizen, het recht op toegang tot scholen. Geldt dat hier? Natuurlijk niet. Fundamentele rechten zijn gewaarborgd, in België, maar ook in de Europese Unie.
In Zuid-Afrika veegde de apartheid de beleving van cultuur en identiteit trouwens niet uit: ze legde de nadruk op eigenheid, op gescheiden ontwikkeling. Dat Anciaux totaal verward is, blijkt dan ook uit zijn kritiek op het huidige inburgeringsbeleid als een assimilatiecultuur: assimilatie is juist het tegenovergestelde van apartheid. Het betekent dat alle burgers als één ondeelbaar politiek-cultureel geheel worden beschouwd, zoals in Frankrijk tijdens de negentiende eeuw. Continue Reading ›

“Politiek als rancuneleer”, column DS, 19 jan. 2015

Unknown 08.33.05 “Wat zijn de oorzaken van de terreur? De Westerse politiek, of het islamfundamentalisme? Beiden spelen een rol. En beiden zijn deel van een breder imperialisme. Het is dus niet “of het Westerse imperialisme of het islamitische”, maar “en…en”. We moeten beide afwijzen.

Chomsky over hypocriete Westen

Meteen na de aanslagen op Charlie Hebdo hekelde Noam Chomsky de Westerse hypocrisie. Het Westen presenteert zich als het kamp van de rechtvaardigen, en van de verdedigers van de vrijheid. De aanslag in Parijs treft het ‘vrije’ westen dan in haar hart: terreur wil de pers monddood maken. Veel te eenzijdig, volgens Chomsky: al te vaak ondermijnt het vrije Westen de persvrijheid in andere landen. En het aarzelt daarbij niet om oorlogsmisdaden te plegen door burgerdoelwitten aan te vallen. Helaas is de Westerse pers daarover heel wat minder verontwaardigd dan over een aanval op eigen rangen. Zo reageerde bijna niemand toen Amerikaanse militairen in 2004 het hospitaal van Fallujah in Irak bezetten, om een einde te maken aan de rapportering van Iraakse burgerslachtoffers… Tja, dat was niet echt een democratische zet.

Unknown-2Het Westen, herhaalt de radicale, linkse Chomsky, voert zelf een imperialistische, onrechtvaardige buitenlandse politiek. In naam van de democratie vielen al duizenden burgerslachtoffers in Irak, Afghanistan en Libië. De lokale bevolking wordt daarbij nauwelijks gehoord. Ze is gewoon een schakel in een geopolitiek plan. De Westerse regeringen bedekken met de mantel der hypocrisie de ondemocratische politiek van ‘bevriende’ regimes in Saoedi-Arabië en Qatar.

Imperialisme in Arabische Wereld

Deze kritiek is terecht. Maar maakt dit de moslimwereld tot slachtoffer van het Westen? Ligt de almacht volstrekt bij de ene groep, en de onmacht volstrekt bij de andere, zoals Chomsky suggereert? Helemaal niet. De Arabische wereld voert op haar manier evengoed een imperialistische politiek: politici worden benaderd, voetbalploegen overgenomen, moskeeën gesubsidieerd. Bij elke publicatie declameren regeringen van Marokko tot Pakistan wat toegelaten is, of niet. Via schotelantennes en internet verspreiden ze hun visie, maar ook haatspeeches en complottheorieën. Continue Reading ›

‘Slaven, echte en imaginaire’, De Morgen, 21 nov 2014

“Er gaat teveel aandacht naar imaginaire slaven, en te weinig naar de echte. En dat vertekent de discussie.

Imaginaire slaven
Eerst iets over de imaginaire slaven. Ik hou niet van de figuur van Zwarte Piet, en dan vooral niet van diens verschijning: het krulhaar, de lippen, de oorbellen. Ik ben er tegen, maar niet alleen omdat die verschijning iemand tegen de borst zou stoten in deze diverse samenleving. Zelfs al liepen er in ons land alleen maar blanken rond, dan nog zou ik het smakeloos vinden. Want ik heb een afkeer van elke vorm van slavernij, en dus ook van elke referentie eraan.

Werkelijkheid
Maar laten we even naar de werkelijkheid kijken, niet alleen naar imaginaire figuren.
Duizenden mensen wonen in België zonder wettelijk verblijf, bleek gisterenavond uit de Panorama-uitzending Leven zonder papieren. Hoeveel van hen verzeilt in clandestien werk en erger, wordt onder bedreiging van geweld gedwongen te werken, ontvangt daarvoor nauwelijks of geen loon en heeft niet de vrijheid om uit de situatie te stappen?

Er zijn vandaag nog echte slaven: uitgebuite mensen, die leven zonder burgerrechten. Ze worden mishandeld, opgesloten en zijn overgeleverd aan de willekeur van iemand anders. Ze worden op geen enkele manier door de wet beschermd.

Global Slavery Index
imrs.phpIn België zijn er 1.500 mensen in dat geval, volgens de ‘Global Slavery Index’, die het aantal slaven in alle landen ter wereld met elkaar vergelijkt. Wie strijdt voor burgerrechten, zou in eerste instantie voor die mensen moeten opkomen. En dan is er niet alleen in België veel werk. In Libanon zijn er 21.400 echte slaven, en in Marokko maar liefst 158.600. Een veelvoud dus van België. Continue Reading ›