Zelden mis ik een gelegenheid om verloren te lopen. Onlangs deed ik het weer: drie trams en één bus, en ik was nog niet ter bestemming. De situatie werd helemaal surrealistisch toen de laatste trambestuurder ook de eerste was aan wie ik eerder de weg vroeg. We waren allebei onwennig. De omzwervingen hebben één voordeel: ik kan gerust zeggen dat Gent een prachtige stad is. Tenslotte belde ik naar iemand van de vereniging ( “’t zal wel gaan”) die me had uitgenodigd om te spreken. Over Machiavelli. Continue Reading ›