Interview voor ‘Durf Twijfelen’, Knack, 23 februari 2022

“‘Je ziet sneller de tekortkomingen bij anderen dan bij jezelf’

Waarover is filosofe Tinneke Beeckman van gedacht veranderd? ‘Vroeger vond ik het irrelevant om een visie op God te hebben. God bestaat niet, dat was afgehandeld. Vandaag ben ik nog altijd ongelovig, maar ik denk er toch anders over.’

Door Stijn Tormans

‘Mijn ouders zijn in een streng katholiek milieu groot geworden. Later hebben ze zich van het geloof afgekeerd. Zo hebben ze mij opgevoed. Ik ben bijvoorbeeld niet gedoopt. En ben nauwelijks door de kerk beïnvloed. Vroeger dacht ik: God bestaat niet, God is dood, dat is afgehandeld. Tot ik Spinoza, Machiavelli en andere denkers begon te lezen. Dankzij hen ben ik gedacht veranderd. Ik ben nog steeds ongelovig. Maar ik denk dat je altijd een standpunt inneemt over de relatie tussen de mens, de natuur en wat die natuur overstijgt. Zelfs mensen die zeggen dat ze niet in God geloven, maken toch een metafysische keuze.’

Dat moet u eens verklaren. 

TINNEKE BEECKMAN: Misschien kan ik dat best doen door het verschil uit te leggen tussen hoe filosofen als Spinoza en Ayn Rand erover denken. Ze zijn allebei atheïst, maar bekijken de rol van de mens op een andere manier. Spinoza vergelijkt je lot met een schip op zee. Je moet je richten op je eigen kracht, en zo goed mogelijk proberen varen: je schip optuigen, navigeren, het weer inschatten… Maar uiteindelijk controleer je niet alles. Je bent God niet, je bent een deel van een groter geheel. Spinoza zegt dus: leer jezelf kennen, je beperkingen en sterktes, je passies. En hoe de wereld in mekaar zit. Daarbij moet je aanvaarden dat sommige dingen je nu eenmaal overstijgen. Ook heb je in het leven anderen nodig, je bent een sociaal wezen. Rands ideale mens, daarentegen, krijgt goddelijke allures. Hij is volstrekt rationeel en autonoom. Hij bepaalt zijn eigen morele wet. Hij is aan niemand iets verschuldigd, niet aan familie, niet aan de samenleving. Hij kan zichzelf als het ware uitvinden. En hij kan door technologie en wetenschap de wereld naar zijn hand zetten. Spinoza en Rand geloven dus niet in de Joods-christelijke God, maar ze maken wel andere metafysische keuzes over de relatie tussen mens en natuur. En over wat het individu zou kunnen bereiken. 

Er zijn dus verschillende vormen van atheïsme. Maar heeft dat ook gevolgen? 

BEECKMAN: ‘Ja. Ik besef nu dat die keuze bepaalt hoe ruim je je mogelijkheid tot handelen inschat. Hoe maakbaar je denkt dat je eigen lot is. Toen ze depressief werd, bijvoorbeeld, zuchtte Rand naar verluidt dat haar ideale held zich nooit zo angstig en machteloos zou voelen. Want haar perfecte man kan zichzelf beheersen. Spinoza’s filosofie helpt wel geweldig om met depressieve gevoelens om te gaan. Maar dàt je je verdrietig of angstig voelt, is geen falen. Elke mens heeft passies en verbeelding. Je hoeft dus jezelf niet streng te beoordelen. Hetzelfde geldt voor politieke macht. Spinoza’s visie op God leidt tot gelijkheid, democratie en pluralisme. Dat is niet zo voor Rand. Zij aanbidt de held, die de politieke en morele autoriteit krijgt om de samenleving te bepalen.’ 

U bent filosofe. Twijfelt u vaak? 

BEECKMAN: ‘Ja, als ik een gedachte ontwikkel, vraag ik soms aan mijn man: zou het niet kunnen dat ik ernaast zit? Als ik anderen bekritiseer, voeg ik er vaak aan toe: misschien lijdt mijn werk aan gelijkaardige gebreken. Je ziet gemakkelijk de tekortkomingen bij anderen, terwijl je ze bij jezelf veel moeilijker ontdekt.’

In de rubriek Durf Twijfelen vraagt Knack elke week naar de twijfels van bekende mensen. 

Dit artikel verscheen in Knack, op 23 februari 2022.

“Grote Denkers – Ayn Rand”, in De Balie, 20 juni 2019

Op donderdag 20 juni was ik te gast in De Balie, Amsterdam voor een avond rond de denker Ayn Rand, in een hele reeks over vrouwelijke denkers.

Mij werd gevraagd in dialoog te gaan met Rand over ethiek.

De hele avond kan je hier opnieuw bekijken. Merlijn Geurts maakte ook korte fimpjes met interviews en stellingen van Rand.

Andere sprekers waren Kate Sinha  (kunstcritica, archeologe) over kunst, en Floor Rusman (historica, journaliste) over politiek.

Dus legde ik uit waarom ik Rands ethiek zelf niet inspirerend vind, maar die van Spinoza wel. Nochtans delen ze schijnbaar drie ideeën: de Joods-christelijke God bestaat niet, de mens is op zichzelf aangewezen in dit universum, en de rede is belangrijk in de weg naar vrijheid. Toch zijn de verschillen fundamenteel.

Daarbij probeer ik wel de fascinatie voor Rand te begrijpen, en leg ik enkele verbanden met de samenleving vandaag.

Over Ayn Rand geef ik meer uitleg in mijn boek ‘Macht en Onmacht‘.

 

 

Interview ‘Filosofie Magazine’ voor ‘Life Check’

Unknown-2Voor Filosofie Magazine (Bram Zijlstra) gaf ik een interview over onze relatie tot ‘de Ander’ . In de reeks ‘Life Check’ gaf ik vorige dinsdagavond een lezing in Amsterdam. De reeks is onder leiding van ‘Denker des Vaderlands’ Marli Huijer, die de eerste lezing verzorgde over het ‘zelf’. De laatste lezing wordt gegeven door Kader Abdolah, over de gemeenschap, volgende week dinsdag op 26 mei in de Vondelkerk te Amsterdam.

Tinneke Beeckman: ‘We begrijpen de ander niet meer’

Schermafbeelding 2015-05-20 om 21.18.52Volgens Tinneke Beeckman hebben de aanslagen bij Charlie Hebdo ons geleerd dat we ons niet meer kunnen indenken in mensen die heel anders denken dan wijzelf. Hoe gaan wij om met anderen? Hoe leren we van ze? Deze en andere vragen komen aan bod in ‘Life check’, een exclusieve lezingenreeks van Filosofie Magazine onder leiding van Denker des Vaderlands Marli Huijer. Naast Beeckman (19 mei) spreekt ook Kader Abdolah (26 mei).

Hoe kunnen we van anderen leren? Continue Reading ›

‘Klara Serveert’, met Pat Donnez en Yves Desmet.

B53L_zdCAAASm-T

vlnr: Pat Donnez, Yves Desmet en Peter Scholliers.

Gisteren schoof ik mee aan tafel met Pat Donnez, Yves Desmet en Peter Scholliers (culinair historicus), in de Klara-studio ‘Toots’.

We hadden het over lekker eten, Spinoza, Ayn Rand, toenemende ongelijkheid. En over werken in de academische wereld…. De ‘tafelcauserie’ valt op Klara opnieuw te beluisteren.

Tussendoor speelde muziekgezelschap ‘Bel Ayre’ barokmuziek, live in de studio.

“Een fontein van egoïsme” – column DS 6 oktober 2014

“Het ‘neoliberale’ paradigma is nu ook in onze verbeelding aan de macht. Dit weekend bracht Toneelgroep Amsterdam in een uitverkochte Singel een bewerking van ‘The Fountainhead’ (1943), het boek van de Russisch-Amerikaanse schrijfster Ayn Rands (1905-1982). Dit boek en ‘Atlas Shrugged’ fungeerden zowat als de bijbels van de Amerikaanse ‘neoliberale’ politiek vanaf de jaren ’80: zo weinig mogelijk staatsinterventie, zo veel mogelijk vrije markt.

De held van The Fountainhead is de ‘perfecte’ Howard UnknownRoark (vertolkt door Ramsey Nasr). Roark is een geniale, individualistische architect, die nauwelijks aan de bak komt in een maatschappij die vastzit aan traditie en middelmatigheid. Maar Roark behoudt zijn persoonlijke integriteit, gesterkt door zijn geloof in de kracht van het eigen ‘ik’. Ayn Rand verbindt aan die attitude een moraal van ‘egoïsme’.

En in het zeer succesvolle feuilleton Mad Men lijkt protagonist Don Draper (Jon Hamm), een klein broertje van Roark. Draper is het creatieve genie, omringd door middelmatige geesten. Hij is meer geïnteresseerd in creativiteit dan in geld. Draper heeft zijn arme jeugd succesvol overstegen en vindt dat hij aan niemand iets verschuldigd is: niet aan familie, kennissen of de samenleving.

Don Draper in 'Mad Men'

Don Draper in ‘Mad Men’

Draper heeft een onfeilbaar psychologisch doorzicht in de verlangens van zijn medemensen. Zijn succes als reclameman is op die gave gebaseerd. Zoals Roark, ziet hij hoe mensen elkaar nabootsen, hoe behaagziek ze zijn. Ze scheppen niet, ze willen pronken. ‘Ze hebben zo’n behoefte aan iemand die hen vertelt wat ze moeten doen, dat ze naar om het even wie luisteren’: Don Draper is nog meer non-conformist dan de antikapitalistische hippie met wie hij een praatje slaat. Continue Reading ›

Info bij column DS over neoliberalisme en Ayn Rand

In mijn column  ‘Een fontein van egoïsme’ verwijs ik naar het stuk ‘The Fountainhead’, en naar de serie ‘Mad Men’.

.
De trailer van het toneelstuk, met Roark en zijn tegenhanger, Keating. Die laatste architect is zeer succesvol, al heeft hij eigenlijk geen talent. Maar hij weet altijd de klant te bekoren, en de middelmatige architectuur van zijn tijd te herhalen.

Het boek werd ook verfilmd in 1949, met Gary Cooper als Howard Roark en Patricia Neal als Dominique Francon. In zijn eindspeech legt Roark zijn ideeën over individualisme uit.

Er zijn enkele parallellen tussen een figuur als Roark, en Don Draper in Mad Men. Er zijn natuurlijk verschillen – Don is wel dankbaar voor de generositeit van iemand als Anna. Ook blijft zijn verleden hem wel parten spelen – de zelfcreatie is een illusie. Ook is Don niet echt gelukkig in zijn privé relaties. Maar goed, de overeenkomsten beschrijf ik in mijn column.

Bert Cooper ontvangt Don Draper en spreekt hem over Ayn Rand.

En hier is Don Draper in gesprek met een hippie:

Over verlangens, ideeën over liefde die ingefluisterd worden door anderen.

Rechtser dan Rechts – over de Amerikaanse Republikeinen

Clint Eastwood

Amerika kiest een nieuwe president in november. Krijgt Obama een tweede termijn, of geeft hij de fakkel door aan republikein Mitt Romney? Eind augustus, begin september houden de twee partijen hun conventie. Vorige week hebben de republikeinen hun show  afgewerkt. Het was een merkwaardige conventie, die aantoont hoe radicaal de republikeinse partij is veranderd. Continue Reading ›